Een menswaardig bestaan

Op 24 november 1988 verscheen er een foto van de 23-jarige Jolanda Venema in de Leeuwarder Courant. De foto toonde haar naakt en met een ‘Zweedse band’ vastgeketend aan een muur in een lege kamer. De foto was de illustratie bij een interview met haar oudersDe kop luidde ‘Geef ons kind een menswaardig bestaan’. De publiciteitsgolf die hierop volgde, leidde inderdaad tot een ander bestaan.

Bij het schrijven van haar levensverhaal voor het Digitaal Vrouwenlexicon Nederland werd ik misselijk en boos. Hoe kunnen we als mensen zo met elkaar omgaan? (zie ook haar lemma in 1001 vrouwen in de twintigste eeuw).

Jolanda Venema met haar ouders, door onbekende fotograaf, 1988 (ANP Photo).

Bertha Herthogh alias Nadra

In december 1950 brak de hel los, toen het Nederlandse meisje Maria Hertogh werd weggehaald bij haar islamitische adoptiemoeder en terugkeerde naar haar Nederlandse katholieke, biologische ouders.

Ze werd speelbal in een internationaal etnisch-religieus conflict over haar adoptie. Ontheemd als ze was, ging ze ‘terug’ in Nederland vier huwelijken aan en kreeg ze elf kinderen. Ze beraamde de moord op haar tweede man en overleefde een aneurysma. Ze overleed aan leukemie en stelde haar lichaam ter beschikking aan de wetenschap. In Maleisië en Singapore is Bertha Hertogh nog altijd een icoon van de strijd tegen het westerse imperialisme. 

Over dit veelbewogen leven schreef ik voor 1001 vrouwen in de twintigste eeuw (2018) en in het Digitaal Vrouwenlexicon Nederland

Bertha Herthogh, door onbekende fotograaf, 1950 (ANP Photo).